Oby tylko odwrotnie, inaczej, po swojemu!
Tak kształtuje się osobowość dziecka, a apogeum tego zjawiska obserwujemy zwykle u dwulatków, które uczą się własnej odrębności między innymi poprzez notoryczną negację wszystkiego. To wynika z potrzeby samodecydowania. Dzieci zaczynają czuć się jako osobne jednostki. Jeśli nie zanegować to chociaż żeby było po mojemu! Trzeba się z tym pogodzić, obracać w żart, dopóki jest nie szkodliwe to i nawet jest śmieszne :0 Do tego dochodzą zmyślanki i wymyślanki
U Tomka wygląda to tak:
M: Tomek ale dobra zupka, pierwsza klasa prawda?
T: Druga klasa
---------------------
M: Najadłeś się? Na sto procent?
T: Na sto dwa!
-----------------------
Wierszyk o Polaku (zna go doskonale! ALE TERAZ WOLI SIę PRZEDŻEŹNIAĆ)
M: Tomek Kto Ty jesteś?
T: Polak duży
M: Jaki znak twój?
T: Orzeł czarny
M: Gdzie ty mieszkasz?
T: W...domku
i tak dalej
--------------------------------
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuje za twój komentarz :)