Skąd się wziąłem

Jesteście gotowi na niewygodne pytania? (zadane przez dziecko! nie ja będę pytać :P)
zastanawialiście się jak odpowiecie na nie dziecku?
na ile jest gotowe?
ile i jak mu wyjaśnicie na dzień dzisiejszy?
warto mieć to przemyślane bo takie pytania mogą pojawić się w każdej chwili

a może macie to już za sobą? jak wybrnęliście? a może zabrnęliście w pole... kapusty

Czy pytały was dzieci skąd się wziąłem?

Opowiadałam już kiedyś Tomkowi , że on urodził się bo bardzo pragnęliśmy by był z nami, chcieliśmy z tatusiem mieć dziecko, które będziemy mogli kochać ...

a że pragnęliśmy znowu :) to Tomek będzie miał rodzeństwo

Ostatnio Tomek zapytał  jak dzidziuś znalazł się u mnie w brzuchu :)
To jak odpowiedzieć oczywiście zależy od wieku dziecka -kiedy pyta i jego emocjonalnego przygotowania
Gdy zapytał, pominęłam sprawy "techniczne" i powiedziałam mu po prostu, że mamusia i tatuś bardzo chcieli dzidziusia i mocno się przytulali, a wtedy małe jajeczko od mamusi z brzuszka  połączyło się  z komórką z ogonkiem (plemnikiem) od tatusia -wtedy powstał z tego malutki zarodek - taka jakby fasolka, z której rozwinął się dzidziuś

pytał też od kiedy dzidziuś jest w moim brzuchu :)

na razie Tomek pyta np.

• Jak dzidziuś w brzuchu je? (je to co mamusia, mama  i dzidziuś są połączeni rurką (pępowiną) mamusia zjada jedzenie, a ono rurką  trafia do dzidziusia, Ty też tak byłeś z mamą połączony, masz nawet po tym ślad- pępek tu była rurka)
• co dzidziuś tam robi? (śpi, pływa w wodzie, robi fikołki)
• w czym on tam jest? (w wodzie, cały czas pływa)

pytanie trudniejsze:

• Jak się urodzi dzidziuś?  (można również łatwo odpowiedzieć -wymijająco- o tym jak mama poczuje, że dzidziuś chce wyjść bo już ma mało miejsca, pojedzie do szpitala a tam pan doktor pomoże dziecku wyjść  na świat i czasem tyle dziecku wystarczy) gorzej jak dziecko zapyta którędy dzidziuś wyjdzie lub czy mamę będzie to bolało, trzeba wtedy ostrożnie odpowiadać by dziecka nie przestraszyć....

mamusiu  burczy Ci w brzuchu, pewnie dzidziuś jest głodny!!!!!


Polecam wesprzeć się literaturą. Warto sięgnąć po bajki poruszające tematy narodzin, których teraz jest wiele
my mamy takie:
ta wprowadza delikatnie do tematu

ta jest ciekawa ponieważ pozwala oswoić się z tematem pojawiającego się rodzeństwa,

ta zawiera też  naklejki, które nakleja się w trakcie czytania w odpowiednie miejsca tekstu- co dziecko dodatkowo zainteresuje

a ta  książeczka jest bardzo dosłowna, pojawia się tu np. pojęcie "macicy".

Ja za pierwszym razem przeczytałam Tomkowi dosłownie, nie boję sie wyjaśnić mu i nazwać poprawnie narządów (macica to macica) później jednak tłumaczyłam, że to coś jakby worek wypełniony wodą, w którym pływa dzidziuś i tak ostatecznie to sobie utrwalaliśmy..
Czasem zaglądamy do zwykłych atlasów anatomicznych
np. tą książeczkę uwielbiam:

niestety nie wiem czy jest jeszcze dostępna my ją mamy zdobyczną, z drugiej ręki!

jest malutka, ale ma ruchome elementy, folie, okienka itd...

Kwestia mającego się pojawić rodzeństwa, wg mnie:

• trzeba dziecko przygotować- podkreślać jego rolę starszego brata, żeby był dumny, otoczył opieką rodzeństwo, żeby nie bał się, że zostanie odrzucony, czy mniej kochany, bo pojawi się "nowe dziecko", ale bez przesady - nie róbmy z tego misji dla naszego jedynaka,
• nie mówić dziecku: będziesz musiał się dzielić, będziesz musiał pomagać
• mówić : jak chcesz możesz być mamusi pomocnikiem, co mógłbyś robić? przynosić pieluszki, podawać puder
• pomożesz wybrać śpioszki, kocyki
• nie mówić dziecku, że będzie miało z kim się bawić, bo się rozczaruje, po długim oczekiwaniu na rodzeństwo- okaże się, że urodził się strasznie mały krzykacz co nic nie potrafi i nie da się z nim bawić- będzie zawiedzione! (ja pamiętam, gdy urodził się mój brat (miałam 4,5 lat ) byłam właśnie rozczarowana , że on nie stoi i nie sięga nawet dolnej szafki mebli!)

i tak sobie czekamy :)

Pozdrowienia!!!